Ik vind het zo’n sneu bericht. Op 19 augustus kwam een man aan in een Frans ziekenhuis voor chemotherapie. Er was wat vertraging op de afdeling ontstaan en het personeel bracht hem naar de wachtkamer. Ook werd hem nog een maaltijd opgediend tijdens het wachten. De man was een zeventiger en leed aan Alzheimer. Toen de verpleging hem wilde ophalen voor zijn behandeling, bleek hij verdwenen. Natuurlijk werd er gezocht, maar niemand vond hem terug. Tot donderdag 5 september. De arme man werd teruggevonden in een niet meer in gebruik zijnde vleugel van het ziekenhuis. Hij was overleden. Ik zag meteen voor me hoe hij is gaan dwalen, zowel in het ziekenhuis als in zijn hoofd en niet meer kon terugkeren naar waar hij moest zijn. Een heel triest verhaal.
Toen bleek dat er een neef was. Die voerde het woord namens de familie. De man bleek vader van zes kinderen. De neef verkondigde dat er een aanklacht tegen het ziekenhuis zou worden ingediend. Het ging de familie niet om het geld. Nee, de familie wilde voorkomen dat het ziekenhuis nog een keer zo’n miskleun zou begaan.
En ik dacht alleen maar: waarom hebben jullie een man die Alzheimer heeft en van wie je dus weet dat hij kwetsbaar is in vredesnaam alleen in het ziekenhuis achtergelaten? Waar is jullie eigen verantwoordelijkheid?
Wil je meer lezen? Ga dan naar korte verhalen en lees: Agnes, waar ben je toch?
Reactie schrijven