Ik heb een simpele, Nederlandse naam: Anke. Wat heel vaak verbasterd wordt tot Ank of Ankie. Hoe ik reageer op Ank, is afhankelijk van wie het zegt en of lekker ik in mijn vel zit. Ankie is een groot taboe. Ik ken namelijk geen leuke Ankies. Wel ben ik een keer aan de kant gezet voor iemand die Hankie heette. Sindsdien mag niemand het meer wagen mij Ankie te noemen.
Mijn achternaam is een heel ander verhaal. Verbraak. Ook niet heel moeilijk, toch? Al helemaal niet nu er een bekende journalist is met dezelfde achternaam. Zou je denken.
Maar toch… Als mijn oom Guust mij vroeger wilde plagen, riep hij bij mijn binnenkomst: ‘ah, daar hebben we Anke van Braak.’
‘Verbraak,’ piepte mijn achtjarige ik.
‘En dat is een hele grote snaak.’
Jarenlang hebben we dat volgehouden. Als hij nog zou leven, zou hij mij nog steeds zo noemen.
Ter Braak hoorde ik vaak als achternaam. Voorbraak, in onze contreien een veelvoorkomende naam, werd mij eveneens regelmatig toegedicht. Tegenwoordig houdt men het liever op Verbaak. Vooral in het ziekenhuis zijn ze gek op die naam.
‘Mevrouw Verbaak!’
Grr, doet het stemmetje in mijn achterhoofd.
‘Braak!’ roep ik terug, nog voor ik opsta om de arts/verpleegkundige/assistente de spreekkamer in te volgen. Eerst nog bescheiden. Tegenwoordig luid en duidelijk.
‘Mevrouw Verba-haak!’
‘BRRAAK!’
Dat Braak niet altijd lekker klinkt, dringt pas tot me door wanneer de mensen in de wachtkamer verbaasd opkijken.
Sinds kort sta ik als prijswinnaar in een verhalenbundel. Daar maakten ze het helemaal bont. Op de flaptekst stond de titel van mijn verhaal verkeerd. Gelukkig stond die in de bundel als titel wel goed en ook in de inhoudsopgave, dat had ik nog gecheckt.
Toen sloeg mijn partner de inhoudsopgave open.
‘Hé,’ zei hij. ‘Je naam staat verkeerd.’
En jawel hoor, daar stond het weer. Verbaak!
Een diepe zucht. Hoe moeilijk is het nou? Tot ik me realiseerde dat ik er zelf bij het controleren van de titel ook overheen gelezen had. Ja, het is dus moeilijk.
Ik denk dat ik maar een pseudoniem ga kiezen.
Reactie schrijven