Hoezo tekorten in de zorg?

Mijn zoon wil graag naar het HBO, Medische hulpverlening. Een opleiding die op verzoek van de sector is opgezet, omdat men grote tekorten verwacht. Vanwege de vergrijzing. Ook wil men met die opleiding meer jongens en allochtonen interesseren, die zich tot de gewone HBO opleiding Verpleegkunde niet aangetrokken voelen. Dat herkennen wij, mijn zoon en ik, want ook hij wil wel graag de ambulance op of de spoedeisende hulp in, maar niet eerst vier jaar verpleegkunde studeren en zich pas daarna kunnen specialiseren. Kortom: hij is enthousiast en heeft precies de opleiding gevonden die bij hem past.

En toen kwam het: vanwege gebrek aan stageplekken kan de Hogeschool Utrecht maar 48 opleidingsplaatsen aanbieden. Aantal aanmeldingen vorig jaar: 500. Kortom, een numerus fixusopleiding. Aan motivatiebrieven doet de HU niet meer, want ervaring leert dat door het afleggen van drie toetsen degenen met de beste motivatie ook de hoogste scores haalt.

Hier snapte ik dus helemaal niets van. De sector vraagt een Hogeschool om een opleiding op te zetten om tekorten in de zorg tegen te gaan en diezelfde sector biedt vervolgens niet de broodnodige stageplekken aan, waardoor er slechts mondjesmaat wordt opgeleid. Ja, zal de sector zeggen: wij hebben de capaciteit niet om die stagiairs te begeleiden, maar op deze manier zul je die capaciteit ook nooit hebben ook. Hoe kunnen we hier creatiever mee om gaan? Door de oudere medische hulpverleners vrij te stellen als mentor en daarmee gelijk de weg vrij te maken voor doorstroom? Er worden spoedeisende hulpen gesloten vanwege personeelsgebrek, maar dat gebrek is toch ook niet zomaar ontstaan? Wat gebeurt hier toch? Mij bekruipt het gevoel dat er verkeerd gemanaged wordt, waardoor je dit soort rare effecten krijgt. En dat is niet iets van de laatste jaren, dat speelt al veel langer.

En dan de toelatingstoetsen: je kunt je erop voorbereiden en ik geloof best dat voorbereiding helpt in je slagingskans, maar... de beste 48 gaan door. De doelgroep bestaat uit VWO, HAVO en MBO4 en geloof me; daar zit best wat niveauverschil tussen. Statistisch gezien heeft de VWO-leerling dus de beste slagingskans, maar wat zegt dat? Waarom naast de toets niet ook een motivatiebrief en/of gesprek, zodat ook de MBO4-leerling kan vertellen wat hem/haar drijft.

Een geweldige opleiding, mijn zoon helemaal enthousiast, maar ik zie de bui al hangen.